مناجات عشق
او میگوید: «ای معشوق بیهمتا، من از آتش عشق میسوزم، لهیب آتش درونم را چنان مشتعل کرده که به چیزی جز این عشق نمیتوانم پرداخت.» اما این سوزش جز سوختن درون نیست. این آتشی است که انسان را تجلی و نور میدهد. آن سوختنی که دیگران میپندارند نیست. زیرا آن سوختن در ظاهر وجود را تحول میبخشد و به مرگ میکشاند اما این سوختن زندگانی و حیات میدهد. این شعله نورانی و تجلی الهی است.
ای عزیز، تو خود گواهی که در درونم چه آتش پرنوری افروخته است. ای کاش میتوانستم سوز درونی خویش را به همگان ارائه دهم.