آفرینندۀ بزرگ به وسیلۀ پیامبران در هر زمانی دستوراتی برای سعادت بشر نازل فرموده که توسط آن بزرگواران ابلاغ گردیده. هر بشری که متولد می‌شود و به سن رشد و بلوغ می‌رسد در باطن موظف است پیمانی با خدا ببندد و دستورات الهی را که صرفاً به خاطر سعادت اوست مو به مو به مورد اجرا گذارد.
تفکر و تعقل در این دستورات می‌تواند راه صحیح را به انسان نشان دهد و وقتی بر آدمی مسلم گردید که دستوری درست و صحیح است و این نکته را نیز فهمید که خداوند این اوامر را برای سعادت بشر در دسترس او قرار داده آن وقت عدم اطاعت از امر خدا و سستی و ناروایی و غفلت در انجام آنها به راستی زشت است و این حقیقت را شخصی که دارای عقل سلیم و روح ایمان است با کمال وضوح و روشنی می‌تواند دریابد.
