خواهر وحدتی ماریتسا پاراسکوا 24 ساله، عیسوی یونانی مقیم پیرائوس یونان

برادران عزیز، من بی‌اندازه خوشحالم که در سازمان شما که دارای مقاصد و تفاهماتی چنین عالی است پذیرفته شده‌ام. همه مردم جهان بدون توجه به زبانی که حرف می‌زنند یکی هستند. لذا کلمات و جملات معنی نخواهند داشت اگر آنها را احساس نکنیم. هر گاه انسان پر از احساسات نیکو نسبت به سایر افراد بشر نباشد سخن او بی‌معنی و بدون هدف خواهد بود. من همه شما، همه شما برادران و خواهران را دوست می‌دارم هر چند که من شماها را شخصاً نمی‌شناسم. فکر می‌کنم که دوست داشتن دیگر مردمان و همدرد بودن با آنها در موقع احتیاج و کمک‌خواهی به منظور رسیدن به حق خویش شایستۀ مقام انسانیت است. همچنین معتقدم که همۀ مردم شایستۀ یک آیندۀ بهتری هستند. بدبختانه بسیاری از مردمان هدف خود را از یاد برده و تحت تأثیر عوامل گوناگون نسبت به سایر مردمان بی‌تفاوت هستند. بی‌تفاوتی آنها چنان تلخ است که انسان را می‌کشد. آری باید گفت که این اسلحه نیست که مردمان را می‌کشد بلکه همین امور است. من میل دارم که افراد را یاری دهم تا به توسعه و تمرین نفس خود توفیق یافته و با نور امید و اطمینان نسبت به آینده مجهز شوند. خیلی مسرورم از این که می‌بینم برادران و خواهران دیگری در سراسر جهان هستند که افکار و احساسات آنها مثل من است. من اکنون یقین دارم که می‌توانم آن چه را در روح و اندیشه داریم عملی شده ببینیم. من دوست می‌دارم که با همۀ شما مکاتبه داشته باشم. لطفاً به من کمک کنید تا افکار خود را توسعه و تقویت کنم.در این میان بهترین احترامات خود را برای شما فرستاده و سال جدید پر از محبت و صلح برای شما آرزو می‌نمایم. با تقدیم احترامات فائقه ـ ماریتسا پاراسکوا

• دیدگاه ها