مردن بزرگان
این افراد گمنام مانند هزاران سربازی که در جنگ کشته می‌شوند از لحاظ شخصیت دنیایی که در این عمر حاصل کرده بودند از بین می‌روند و فراموش می‌شوند. اما آنها که در راه خدا و در راه شعلۀ عشق او فعالیت می‌کنند و برای اصلاح جامعه و عالم که همان پرتو خداست در کار و فعالیت‌اند و شعلۀ جاویدان اویند از بین رفتنی نیستند. این است که قرآن می‌فرماید: ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون (آل عمران، 169) : نپندار آنها که در راه حق کشته می‌شوند مردگان هستند بلکه زندگانی می‌باشند که در نزد پروردگار خود ارتزاق می‌نمایند.