هرکدام در عالم خود عالمند
نه تنها انسان بلکه هر حیوانی، هر نباتی هم عالمی در خود پنهان دارد. راستی این است که نقشۀ واحدی بر همۀ عالم حکمفرمایی می‌کند و وقتی ما توانستیم مثلاً اسرار وجودی یک بشر را بیابیم، به یک الگو و نمونه دسترسی یافته‌ایم و از روی این الگو می‌توانیم سایر پدیده‌ها را هم بفهمیم و نمونۀ کل عالم را از این جزء که شبیه آن است دریابیم. به همین لحاظ است که گفته‌اند: هر که خود را شناخت خدای خود را شناخته است، من عرف نفسه فقد عرف ربه.