محرک عشق
اگر شعلۀ عشق در بنی‌آدم است چون انسان پرتوی از وجود آفریننده و بارقه‌ای از نور اوست عشق‌ها همه از یک جنس است به این لحاظ است که قطره مایل به بازگشت به دریاست. اصل با نمونه یکی است. سوزی که در آتش زمین می‌بینیم نمونۀ ناچیز از شعله‌های ملتهب آفتاب است که ایجادکنندۀ این حرارت‌ها و مبنا و منشأ آن است، سوزش آفتاب نیز جرقه‌ای از آتش‌های بالاتر از اوست و این سلسله‌مراتب همچنان تا منبع ادامه دارد.
حالا که بنای عالم بر این اصل است و ما و همۀ مخلوقات و اجزاء و اشیاء این عشق را در درون خود داریم، حالا که همه ذرات و اتم‌های عالم را نیروی عشق کورکورانه به حرکت افکنده است و همه سرگشته در این راه شتابان و در جنبش و اهتزازند، حالا که همه مالامال از عشق پاک عالمی هستند پس سوزش من و تو و سوخته‌دلان عالم جز آن نیست که به منبع و منشأ حیات و زندگی و فروزش و پایندگی دست یابیم.