طناب‌های اتصال
بنابراین وحدت عالم با طناب‌ها و ریسمان‌های محکم به هم پیچیده و غیر قابل انفصال است. بریدگی و پوسیدگی و جدایی در ماهیت آن راه ندارد. این وحدت به عالم وحدت کل پیوند داده شد و آن دانش که تحت عنوان عروهالوثقی و فقه دین است با همین رشتۀ محکم بر دوش توسن بادپای زمان سیر خود را انجام داده به این وحدت پیوند داده می‌شود. زیرا منظور ما یکی است. آن دستورات با این که قرن‌ها از آن گذشته با طناب محکم و رشتۀ استوار جلو می‌آید و به زمان می‌پیوندد و وحدت شامل آن است.