تظاهرات محبت

درباره دستور تظاهر محبت چیزی نمی‌گویم و هر کسی خود بهتر می‌داند که به چه ترتیب این عمل را انجام دهد زیرا درستی آن بستگی به موقعیت و سرنوشت دارد.

یکی از بهترین تظاهرات محبت تبسم داشتن در چهره و خلق خوش می‌باشد که بشر را متمایل به مصاحبت با انسان می‌نماید. برعکس عبوسی و خلق گرفته و چهره در هم رفته اشخاص را میرماند، دور می‌سازد. تبسم و خنده و خوشرویی آنقدر مهم است که انسان باید تمرین کند و بیاموزد که اگر هم در باطن غصه‌دار و ناراحت و گرفتار است، چهره متبسم و خوش را فراموش نکند. بلکه ماسکی از خوشرویی ولو ظاهری بر صورت خویش بزند. من همیشه این روش را انجام می‌دهم زیرا این طور فکر می‌کنم که دیگران چه گناهی کرده‌اند که من گرفتاری دارم و چرا باید با دیدن خلق گرفته و چهره درهم‌رفته و تیره من در گرفتاری و حزن من شریک شوند و چرا بایستی آنقدر خودخواهی داشته باشم که همه اطرافیان و محیطم را در گرفتاری فکر خود وارد سازم. فکر می‌کنم که آن ها هم به نوبه خود گرفتاری‌ها و حزن‌های خود را که جزء لوازم زندگی است دارند، پس چرا در حزن‌های من هم شریک و با گرفتاری‌های من سهیم باشند.

• دیدگاه ها