سلول‌ها تخلف نمی‌کنند
اما چنین تخلفی در سلول‌ها نیست و به محض اینکه خبری به سلول عصبی اوّلی برسد فوراً و بدون درنگ آن را به سلول دوم و دومی به سومی و سومی به چهارمی و به همین ترتیب چندین میلیون سلول دست به دست آن را منتقل می‌نمایند تا خبر به مغز برسد و این عمل به قدری سریع انجام می‌گیرد که با وضع علم کنونی نمی‌توان برای آن زمان قائل شد یا حساب کرد.
مثلاً وقتی که پشه‌ای شما را می‌گزد یا سوزنی به پای شما می‌رود یا انگشتتان با یک شیئی داغ می‌سوزد این خبر به وسیلۀ سلسله سلول‌ها به مغز می‌رسد در حالیکه خبر مزبور از یک کانال چند میلیون سلولی عبور کرده است. مخابره خبر مزبور به قدری سریع است که باید آن را در حکم فوری دانست.
این خبر که به صورت درد و سوزش مخابره می‌شود فوراً توسط مغز دریافت می‌گردد مغز هم آناً در این باره عکس‌العمل نشان می‌دهد و تصمیمی می‌گیرد و از طریق کانال ارتباطی تصمیم را برای اجرا به عضو مربوط و همه حواس بدن ابلاغ می‌کند بدون اینکه بازفاصله زمانی محسوسی مطرح باشد (همکاری اجزاء بدن در این مورد مولود این اطلاع همگانی است.) در این صورت مثلاً شما که دستتان سوخته فوراً آن را می‌کشید یا اگر سوزشی در بدن احساس کردید درصدد چاره برمی‌آیید. این عمل را در اصطلاح علمی «رفلکس» Reflex می‌گویند که به معنی مخابره عکس‌العملی مغز است.