تفویض هم جبر است

زنجیر سرنوشت جبر و تقدیر (قسمت اول)
بدون خواست او در رحم پرورش می‌یابد، بدون خواست و دعوت به دنیا آورده می‌شود، بدون خواست محیطی  
معین در اختیارش قرار می‌گیرد و بدون خواست او از وسایلی که در سر راهش قرار می‌گیرد بهره می‌برد، بالاخره بدون خواست خود از این دنیا می‌رود.

می‌گویند تفویض در مقابل جبر و به‌مثابۀ اختیار است. اما تفویض به معنی بخشیدن، سپردن، در دسترس قرار دادن است. مثلاً چشم به انسان تفویض شده تا ببیند، گوش به او تفویض می‌شود تا بشنود، خرد به او تفویض می‌شود تا بیندیشد، پا به او تفویض می‌شود تا راه برود. خود آدمی این وسائل را برای خویش فراهم نکرده که اسم آن را اختیار بگذارد. به او داده‌اند و در دسترسش قرار داده شده و حالا که در دسترس هست به حکم اجبار از آن استفاده می‌کند.