پس یک مغز خام که بدون تفکر و غور و بررسی عالم را قیاس به اطراف خود کرده محدود پنداشت در اثر پیشرفت در تفکر به جایی رسید که لایتناهی بودن آن را اتوماتیک و خود به خود تصدیق نمود و این عمل نیست مگر پرتوی از حس «خداشناسی» که نام واقعی آن «حس شناسایی به عالم لایتناهی» است.