خلاصه ای از مساحت ها
که از کتاب عالم ترجمه شده است (صفحات 100 و 101 کتاب مزبور)
فراموش نشود که هر رقمی که در هر خط ذکر می‌شود یک صد برابر رقم قبلی است.
مساحت 1- هسته اتم یک میلیونیم یک میکرون است ـ هر میکرونی یک میلیونیم یک میلیمتر است.
× 100- 2- قطر هسته دیگر اتم یک ده هزارم میلی میکرون.
× 100- 3- قطر منظومه اتم ـ یک صدم میلی میکرون
× 100- 4- قطر ملکول متان: یکی میلی میکرون
× 100- 5- میکروب‌های میکروب‌خوار یا باکتریوفاژ ـ یک دهم میکرون ـ هر میکرون یک هزارم میلیمتر.
× 100- 6 گلبول قرمز خون = 10 میکرون
× 100- 7- اسکلت رادیولرها ـ یک میلیمتر
× 100- 8- سوسمارهای کوچک ـ 10 سانتی متر
× 100- 9- معبد چاندی پاوان در جاوه: ده متر
× 100- 10- پل کبک درکانادا ـ یک کیلومتر
× 100- 11- عرض یلوپونز یونان ـ 100 کیلومتر
× 100- 12- قطر کرۀ زمین 10 هزار کیلومتر
× 00- 13- قطر خورشید: یک میلیون کیلومتر 3 و یک سوم ثانیه نوری
× 100- 14- قطر ستاره فرس اعظم پاپگاز 6 دقیقه نوری
× 100- 15- قطر ستاره تاریک اوریگه: 10 ساعت نوری
× 100- 16- مساحت قنطورس نزدیک (پروکسیما سانتوری) 1/0 سال نوری (گردش آن در حدود یک میلیون سال طول می‌کشد).
× 100- 17- قطر دایره ستارگان اطراف خورشید: 10 سال نوری
× 100- 18- ستاره گلبولی یا ابری 92 M-: یک هزار سال نوری
× 100- 19- کهکشان ما که منظومۀ شمسی جزو آن است: 10 هزار سال نوری
× 100- 20- گروهی از سحابی‌های خارجی مجموعه Pisces پیس: 10 میلیون سال نوری.
× 100- 21- شعاع عالم که توسط بزرگترین تلسکوپ‌ها دیده می‌شود: 1000 میلیون سال نوری
× 100- 22- قسمتی از عالم که قابل مشاهدۀ وسائل امروز بشر است 000/100 میلیون سال نوری
علم بشر در پنجاه سال گذشته مساحت عالم شناخته شده را خیلی کمتر دانسته است.
در 50 سال قبل اگر می‌خواستند نسبت بینهایت کوچک به بینهایت بزرگ را بسنجند به جای 22 قلم مذکور بالا فقط 15 قلم ذکر می‌شد. اطلاع نسبت به قدرت عظیم داخل اتم در همین چند ده سال اخیر توسعه یافته است. استخوان‌بندی سحابی‌ها که نخست توسط شاپل معین گردید (بین 1915 و 1920) زمانی بود که هنوز فکر وجود سحابی‌های خارج مبهم به نظر می‌رسید ـ محیطی که در اطراف خود بشر وجود دارد تنها مربوط به شش شماره از 22 شماره فوق است. هرگاه مشاهدات معمولی را در نظر بگیریم دانش بشر از عالم منحصر به همین شش قسمت در زمان ابتدای رنسانس بوده است. البته سایر کرات آسمانی را هم می‌شناختند ولی فکر می‌کردند در همسایگی زمین هستند. افکاری درباره مسافت حقیقی آنها خیلی جسورانه به نظر می‌رسید. شاید با پیشرفت علم جدولی که در بالا معین شده است از دو طرف باز ادامه داده شود. هرکدام از شماره‌های بالا را که با شماره بعدی مقایسه کنیم هیچ به نظر می‌رسد.
در این باره که آیا می‌توان فضا را مجسم کرد یا نه ما نمی‌دانیم زیرا عالم به صورت‌های مختلف در نظر ما در حال توسعه است. اگر عالم این طور بی‌پایان به همه طرف توسعه می‌یابد بایستی یک فضای بی‌پایان برای معرفی آن بکشیم. برخی از دانشمندان فرضیه‌ای ابراز داشته‌اند که عالم محدود است و شاید یک حجم معین قابل سنجش دارد. با فرض آنها عالم به‌صورت دایره‌ایست که حدودی ندارد! فکر این که فضای منحنی و محدود است در سال 1917 توسط انیشتین بیان گردید. یکی از مهمترین مدافعان آن منجم مشهور انگلیسی سر آرتور ادینگتون بود. این نوع فضا فقط یک فرض ریاضی است و تصور تصویر آن در فکر امکان ندارد. در این صورت امکان این پیش می‌آید که عالم‌های دیگر در پشت عالم‌های ما وجود داشته باشد.
فراموش نشود که هر رقمی که در هر خط ذکر می‌شود یک صد برابر رقم قبلی است.
مساحت 1- هسته اتم یک میلیونیم یک میکرون است ـ هر میکرونی یک میلیونیم یک میلیمتر است.
× 100- 2- قطر هسته دیگر اتم یک ده هزارم میلی میکرون.
× 100- 3- قطر منظومه اتم ـ یک صدم میلی میکرون
× 100- 4- قطر ملکول متان: یکی میلی میکرون
× 100- 5- میکروب‌های میکروب‌خوار یا باکتریوفاژ ـ یک دهم میکرون ـ هر میکرون یک هزارم میلیمتر.
× 100- 6 گلبول قرمز خون = 10 میکرون
× 100- 7- اسکلت رادیولرها ـ یک میلیمتر
× 100- 8- سوسمارهای کوچک ـ 10 سانتی متر
× 100- 9- معبد چاندی پاوان در جاوه: ده متر
× 100- 10- پل کبک درکانادا ـ یک کیلومتر
× 100- 11- عرض یلوپونز یونان ـ 100 کیلومتر
× 100- 12- قطر کرۀ زمین 10 هزار کیلومتر
× 00- 13- قطر خورشید: یک میلیون کیلومتر 3 و یک سوم ثانیه نوری
× 100- 14- قطر ستاره فرس اعظم پاپگاز 6 دقیقه نوری
× 100- 15- قطر ستاره تاریک اوریگه: 10 ساعت نوری
× 100- 16- مساحت قنطورس نزدیک (پروکسیما سانتوری) 1/0 سال نوری (گردش آن در حدود یک میلیون سال طول می‌کشد).
× 100- 17- قطر دایره ستارگان اطراف خورشید: 10 سال نوری
× 100- 18- ستاره گلبولی یا ابری 92 M-: یک هزار سال نوری
× 100- 19- کهکشان ما که منظومۀ شمسی جزو آن است: 10 هزار سال نوری
× 100- 20- گروهی از سحابی‌های خارجی مجموعه Pisces پیس: 10 میلیون سال نوری.
× 100- 21- شعاع عالم که توسط بزرگترین تلسکوپ‌ها دیده می‌شود: 1000 میلیون سال نوری
× 100- 22- قسمتی از عالم که قابل مشاهدۀ وسائل امروز بشر است 000/100 میلیون سال نوری
علم بشر در پنجاه سال گذشته مساحت عالم شناخته شده را خیلی کمتر دانسته است.
در 50 سال قبل اگر می‌خواستند نسبت بینهایت کوچک به بینهایت بزرگ را بسنجند به جای 22 قلم مذکور بالا فقط 15 قلم ذکر می‌شد. اطلاع نسبت به قدرت عظیم داخل اتم در همین چند ده سال اخیر توسعه یافته است. استخوان‌بندی سحابی‌ها که نخست توسط شاپل معین گردید (بین 1915 و 1920) زمانی بود که هنوز فکر وجود سحابی‌های خارج مبهم به نظر می‌رسید ـ محیطی که در اطراف خود بشر وجود دارد تنها مربوط به شش شماره از 22 شماره فوق است. هرگاه مشاهدات معمولی را در نظر بگیریم دانش بشر از عالم منحصر به همین شش قسمت در زمان ابتدای رنسانس بوده است. البته سایر کرات آسمانی را هم می‌شناختند ولی فکر می‌کردند در همسایگی زمین هستند. افکاری درباره مسافت حقیقی آنها خیلی جسورانه به نظر می‌رسید. شاید با پیشرفت علم جدولی که در بالا معین شده است از دو طرف باز ادامه داده شود. هرکدام از شماره‌های بالا را که با شماره بعدی مقایسه کنیم هیچ به نظر می‌رسد.
در این باره که آیا می‌توان فضا را مجسم کرد یا نه ما نمی‌دانیم زیرا عالم به صورت‌های مختلف در نظر ما در حال توسعه است. اگر عالم این طور بی‌پایان به همه طرف توسعه می‌یابد بایستی یک فضای بی‌پایان برای معرفی آن بکشیم. برخی از دانشمندان فرضیه‌ای ابراز داشته‌اند که عالم محدود است و شاید یک حجم معین قابل سنجش دارد. با فرض آنها عالم به‌صورت دایره‌ایست که حدودی ندارد! فکر این که فضای منحنی و محدود است در سال 1917 توسط انیشتین بیان گردید. یکی از مهمترین مدافعان آن منجم مشهور انگلیسی سر آرتور ادینگتون بود. این نوع فضا فقط یک فرض ریاضی است و تصور تصویر آن در فکر امکان ندارد. در این صورت امکان این پیش می‌آید که عالم‌های دیگر در پشت عالم‌های ما وجود داشته باشد.