سیری در حیوانات

دینامیسم آفرینش بیان دوم - نظری اجمالی به مطالب کتاب

اگر بشر ادعا می‌کند که «من اشرف مخلوقاتم» بایستی حیوانات را اداره کند و آنها را سیر نماید. در این‌ صورت است که او را اشرف مخلوقات باید نامید. این است رسم انسانیت نه آن که حیوانات را با تیر بزنند و هر حیوانی را به اسم این که موذی است قبل از این که آزاری رساند از بین بردارند. خداوند هیچ موجودی را بیهوده نیافریده است.

پس به جای این که آنها را از بین ببرند باید سیرشان کنند زیرا وقتی حیوانات سیر شدند دیگر با بشر کاری ندارند و او را آزار نمی‌رسانند و به او حمله نمی‌کنند. در حال سیری به یکدیگر هم چندان آزاری نخواهند رساند. یک بشر نیز همین حکم را دارد و وقتی سیر شد دیگر به بهترین غذاها توجهی ندارد.

سیری در حیوانات
در اینجا یک روحانی بودائی ناهار خود را با این ببر قسمت می‌کند

 

این است روش انسانیت نه این که حیوانات را بیازارند و آنها را به‌قدری بار کنند و شلاق زنند و زخمی سازند که روح و وجدان و شرافت انسانیت از آن مشمئز شود.