وضع یک طفل در دبستان

گلهای راهنمایی جلد دوم نومیدی خطا است فشارهای زندگی و سرنوشت مخلوقات
اگر طفل را به اختیار خود گذارند دنبال درس خواندن را نمی‌گیرد و وقت خود را همچنان به بطالت خواهد گذراند.

طفل که به زور و اجبار پدر و مادر به دبستان می‌رود و به اجبار آموزگار و مدیر در کلاس منظم و مؤدب می‌ماند و با این فشارها درس می‌خواند اگر آزاد باشد و او را به اختیار خود گذارند دنبال تحصیل را نخواهد گرفت و پی تفریح و هوس خود می‌رود.

اما والدین و استاد که صلاح او را می‌دانند به فشار مانع از خودسری او شده و به اجبار وادارش می‌کنند که درس بخواند. وقتی کودک بزرگ شد و رشد عقلی یافت آن وقت می‌فهمد که تمام اعمال پدر و مادر و استاد به صلاح و خیر او بوده است. بشر هم همین حال را دارد.