روح
روح جوهره عالی است از امر پروردگار. همان جوهره عالی که عالم لایتناهی از آن تشکیل یافته و مافوق تمام قدرت ها است و قدرت همه چیز از او است، قابل تجزیه و پارهپاره شدن نیست. سیالهای است Fluide که در عالم جاری است و مانند عالم خودش در خودش واقع است و از هم جدا نیست «امر پروردگار از خود او جدائی ندارد». روح قدرت و انرژی و محرکی است که تمام ماشینهای عالم را بهکار میاندازد.
در همه جای عالم ماشینهای مختلفی وجود دارد. خواص و عمل هرکدام به نحوی است و هریک بهمنظور کار معینی ساخته شده ولی در عین حال به هم پیوسته است. ما این ماشین ها را به اسامی مختلف انسان، حیوان، گیاه، نبات، جماد و غیره مینامیم. روح محرک تمام این ماشین ها است و با هر یک طبق استعداد و ظرفیت و قدرت و عملی که دارند کار میکند.
برخلاف آن چه که برخی تصور میکنند چیزیکه در موقع مرگ اصطلاحی از انسان باقی میماند روح تنها نیست بلکه پریسپری است که روح از آن هم مثل ماشینی استفاده کرده و زندگی جدیدی با آن آغاز میکند که آن را در اصطلاح شرعی عالم برزخ مینامند.