نظری از قرآن مجید
قرآن فرماید: قل هو القادر علی ان یبعث علیکم عذاباً من فوقکم او من تحت ارجلکم (انعام 65) بگو او است توانا از این که برانگیزد بر شما شکنجه از بالای شما و از زیر پایتان.
در سوره عنکبوت آیه 39 فرماید: فکلا اخذنا بذنبه فمنهم من ارسلنا علیه حاصبا و منهم من اخذته الصیحه و منهم من خسفنا به الارض و منهم من اغرقنا و ما کان الله لیظلمهم و لکن کانوا انفسهم یظلمون. یعنی پس همه را به گناهانی که کردند به عذاب برگفتیم پس برخی از آنها بود که برایشان تندباد سنگریزه فرستادیم و بعضی را به‌وسیله صدایی مهیب هلاک کردیم و بعضی را در زمین فرو بردیم و بعضی را در دریا غرق ساختیم. خداوند به آنها ظلم روا نمی‌دارد بلکه خودشان به خود ظلم می‌کنند.
درباره قوم لوط در سوره اعراف آیه 82 ـ سوره حجر آیه 74 سوره شعرا آیه 173 سوره نمل آیه 60 سوره قمر آیه 33 بیان می‌فرماید که خلاصه آن دو آیه زیر است:
فلما جاء امرنا جعلنا عالیها سافلها و امطرنا علیها حجاره من سجیل منضود ـ مسموه عند ربک و ما هی من‌الظالمین ببعید (هود 84) پس چون امر ما فرا رسید آن را زیر و زبر ساختیم و بر آنها از سنگ گل بر هم فشرده بارانی باریدیم نشان کرده شده که از ستمکاران دور نبود.
انا منزلون علی هذه القریه رجزأ من السماء بها کانوا یفسقون (عنکبوت 33) بر افراد این قریه عذابی از آسمان برای اعمالی که می‌کردند فرو فرستادیم.
درباره قوم شعیب در سوره اعراف آیه 90 سوره شعرا آیه 189 و سوره عنکبوت آیه 36 مطالبی بیان می‌فرماید که خلاصه آن این است:
و اخذت الذین ظلموا الصیحه فاصبحوا فی دیارهم جاثمین (هود 97) پس گرفت آنها را آوازی مهیب و در خانه‌های خود کشته شدند.
درباره قوم صالح در سوره قمر آیه 31 شرحی می‌فرماید. همچنین در سوره اعراف آیه 76 عذاب آنها را شبیه به عذابی که برای قوم شعیب بیان شده خبر می‌دهد.
درباره اصحاب حجر سوره حجر آیه 83 نیز عذابشان را صدای مهیب بیان می‌فرماید.