برادر وحدتی نصرت‌الله محمودی مقیم شمیران ـ تهران
ضمن تبریک و تقدیم بهترین احترامات به استحضار عالی می‌رساند: هر چند این مختصر نامه نمی‌تواند ترجمان احساسات و گویای مکنونات اینجانب نسبت به اقدم بی‌سابقه و ابتکار بنیان‌گذاران آن سازمان باشد و قلم ناتوانی چون حقیر قادر به ادای دین نسبت به تجزیه و یا تحلیل و یا تجلیل شخصیت‌های متفکر و دانشمند اسلامی چون آقایان جنابان دکتر دولتشاهی، دکتر شهاب‌پور، دکتر کشاورز که بانی و مؤسس سازمان وحدت می‌باشند نیست. معذلک خود را وجداناً موظف می‌دانم که به حکم اخلاق به ندای مقدس آن سازمان که در اجرای آیه شریفه: واعتصموا بحبل‌الله جمیعاً ولا تفرقوا. و حدیث نبوی: یدالله مع‌الجماعهًْ جدیت و کوشش دارند پاسخ مثبت اعلام داشته و اجازه می‌خواهم گفتار خود را با این شعر معروف هاتف که می‌گوید: که یکی هست و نیست غیر از او. وحده لا اله الا هو شروع و سپس اختصاراً آغاز سخن نماید:
1. حمد بی‌حد بر خالق جمیع مخلوقات و صانع کل مصنوعات و مبدأ ممکنات و موجد حقیقی موجودات عالم و مصدر اول که محیط است بر بحر و بر و مسلط و توانا است بر تمام آفاق و انفس در عالم کائنات.
2. تحیات فراوان باد بر ارواح مقدس و مطهر انبیاء عظام و اولیاء رضوان‌الله تعالی علیهم خصوصاً بر پیامبر اسلام سید الکونین خاتم‌الرسل محمد صلی‌الله علیه و سلم.
3. سلام بر دانش و دانشمندان جهان ـ هادیان راه حق و حقیقت که خواستند و توانستند با نور ایمان و یکتاپرستی و به مدد تفکر و تعقل و به نیروی دانش و بینش واقعی انوار معنویت و حقایق مکتب الهی را با بصارت کامل از عالم لایتناهی (بارگاه با عظمت ذات الهی و جلال کبریایی) از طریق معرفت‌الله در طریق اشاعه احکام عالی الهی و نشر فرامین و اوامر خداوندی واقعیات را با خلوص نیت صمیمانه به اقوام و ملل مختلف در سراسر قاره‌های جهان ابلاغ و با تبعیت از دستورات الهی و قرآن مجید اصول مکتب عالی اسلام و اساس یکتاپرستی مکاتب مختلف ادیان و مذاهب را در یک سطح وسیع با یک مقیاس جهانی به جهانیان بیدار اعلام داشته و نشر و ترویج نمودند. اینجاست که باید در پیشگاه باعظمت خداوند یکتا و فرستادگان محبوب او سر تعظیم فرود آورد و جمله ذیل را که (درود بر آنان که) در برابر عبادت شصت ساله یک ساعت صحیحاً تفکر کردند و کتاب زیبا و با عظمت خلقت (قرآن) را به مطالعه برگزیدند چه نیکوراهی در پیش گرفتند و چه آسوده و سریع به مقصود رسیدند.
4. بی‌مورد نمی‌داند که به منظور حسن ختام غزلی از یک موحد حقیقی، سراینده و نویسندۀ بزرگ، موحدی مخلص، انسانی عالیقدر، دانشمندی وارسته، عارف معروف قرن پنجم هجری (مولانا شیخ‌الاسلام احمد جام) مشهور به زنده پیل‌العرفا را که از وحدت عالم حکایت می‌کند ذیلاً درج نماید:
| آن خداوندی که پیدا جمله اوست | در لباس ما، هویدا جمله اوست | |
| صورت دیوانه و مجنون نبین | واله و مجنون و شیدا جمله اوست | |
| آشکارا شد بهر نقش بدیع | خود نهان و آشکارا جمله اوست | |
| صورت آدم، جمال خود بدید | آدم و حوا همان جمله اوست | |
| ذرۀ ذرات جمله کائنات | موج‌ها دریا و دریا جمله اوست | |
| کس چه گوید سر توحید خدای | ور زبانی جمله گویا، جمله اوست | |
| کسوت کون و مکان و هر چه هست | اندرین کسوت هویدا جمله اوست | |
| وحدت اندر کثرت آمد چون پدید | پس نکو بنگر که اشیا جمله اوست | |
| کرده موسی را کلیم خویشتن | موسی و آن دست بیضا جمله اوست | |
| (نحن اقرب) گفت (افلا تبصرون) | خود نکو بنگر که با ما جمله اوست | |
| هر یکی در صورت دیگر بدید | کرد پیدا لیک پیدا جمله اوست | |
| داد زیبایی به روی دلبران | هرچه بینی زشت و زیبا جمله اوست | |
| احمد از سودای او شد سودمند | زان که اندر سود و سودا جمله اوست |
در خاتمه اجازه می‌خواهم گفتار خود را با کلماتی که شبانه روز در سراسر جهان به موقع انجام عبادت ورد زبان‌هاست خاتمه داده و ضمن تأیید فلسفۀ خداپسندانۀ مؤسسین سازمان وحدت نوین جهانی که در راه آرمانی بس بزرگ و مقدس گام‌های مؤثری در راه خدمت به عالم انسانیت برمی‌دارند امیدوارم که این رسالت تاریخی را به نحوی احسن در جوامع بشریت به پایان رسانیده و از خداوند جل‌جلاله توفیق بانیان آن سازمان مقدس را قلباً و صمیمانه مسئلت می‌نماید. آرزو دارد که حقیر را فردی موحد و خادم خلق بشناسند.
السلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته