برادر وحدتی منوچهر اسقائی 17 ساله دانش‌آموز مقیم کرمانشاه
که نوجوانی پرشور و باایمان و روشندل می‌باشد مقاله‌ای پیرامون لزوم وحدت ادیان ارسال داشته که عیناً درج می‌گردد: با اجازه مافوق‌ترین نیروی قدرت و عظمت یک محیط سعادت درخشندۀ وحدت نوین جهانی
| خدا را به جان خراباتیان | کزین تهمت هستیم وارهان | |
| به میخانۀ وحدتم راه ده | دل زنده و جان آگاه ده | |
| که از کثرت خلق تنگ آمدم | به هر جا شدم سر به سنگ آمدم |
حمد و ثنای بی‌حد و حصر، بزرگ یزدان مقتدر دانای مهربان را گذارم که قدرت مافوق حضرت ذوالجلالش پیوسته در عالم لایتناهی تجلی می‌کند و انوار درخشان مهر و محبتش در چرخ بیکران ساری و جاری است و لحظه‌ای توقف و درنگ ندارد زیرا اگر مختصر انقطاعی در آن پدید آید که محال است این نظم دقیقی که در پیکرۀ اسرارآمیز گیتی می‌بینیم به یکباره به هم خورده و یک نوع آنارشی و بی‌نظمی به جای آن تولید خواهد شد و اصلاً به طور قطع و یقین می‌گویم که اگر چنین حالتی پیش آید جهان معدوم می‌شود در حالی که عدمی وجود ندارد. پس بدون الطاف هستی‌بخش یزدان مقتدر مهربان نمی‌توان زنده بود. از این قدرت اعلم و این فرمانروای مطلق عالم با چشمانی پراشک و قلبی پرتپش و وجودی سراپا لرزان که در مقابل این قدرت اعظم حالتی جز این نمی‌توان داشته باشد تقاضا می‌کنم که افراد بشر را متوجه حقیقت نماید و وحدت و صلح و دوستی را در میان آنها به وجود آورد. در جهان امروز بر اثر عللی که از بحث ما خارج است از نظر اخلاق و زندگی روشی اتخاذ شده از جانب افرادش بسیار تیره و تار به نظر می‌رسد. روابط اجتماعی افراد بر پایه‌ای سست و غلط بنیان گذاشته شده است و در این عصر که دنیا خود بهتر متوجه اوضاع و احوال می‌باشد و بدون شک آسایش و آرامش درون حکم اکسیر اعظم را پیدا کرده است یک تکان و جنبشی باید بر پیکرۀ گیتی وارد آید تا از این حالت خلسه و بی‌دینی بیرون آید. اکنون با کمال ادب و تواضع رویم را به طرف رهبران محترم ادیان می‌کنم و با صدای رسا که از میلیون‌ها افراد زجرکشیدۀ اجتماع نیز بیرون می‌آید به آن پدران روحانیم می‌گویم: ای رهبران بزرگوار دنیا، ای پدران عزیزم ـ جهان بشریت چشم به دست شما دوخته است. بیایید قد مردانگی برافرازید و به خاطر رضای خدا و نجات انسانیت و برای بقای نسل آدمیت در جادۀ صلح و صفا و اتحاد قدم گذارید، مگر نه این است که پیامبران بزرگوار ما همگی به خاطر صلح بشریت و یک عائله نمودن انسان‌ها و بیرون آوردن آنها از سنگستان کینه و جنگ و عناد آن همه زحمات طاقت‌فرسا را که شما بهتر از آن اطلاع دارید تقبل و تحمل نمودند. پس اکنون که خود را جانشینان آن رادمردان راه حق می‌دانید بیایید و نوای قلب مجروح ما را بشنوید و به سخنان ما توجه فرمایید. اگر با عقل و خرد موافق بود (که البته فکر نمی‌کنم کسی پیدا شود که اتحاد و دوستی را خلاف عقل بداند و دوست نداشته باشد) بدان جامۀ عمل بپوشانید. اگر شما که رهبران قوم هستید به جهانیان اعلام کنید که همۀ ادیان در اصل خداپرستی و اخلاق و عبادت (به انحاء مختلف) و در انسان بودن و بندۀ خدا بودن، آدمیان با هم مشترک هستند و پیروان ادیان بایستی به حکم انسانیت و وحدت به هم مهر بورزند. وقتی شما پیشوایان جوامع بشری این فکر را بپذیرید و ترویج کنید. قطعاً پیروانتان که تابع شما هستند رویۀ خود را عوض کرده و به طرف خانه پرمهر و صفای وحدت و صلح و دوستی و خداپرستی پیش آمده و شعار خود را محبت نمودن به تمام انسان‌ها قرار می‌دهند. از محضر مقدس پدران روحانیم با تمام وجود، وجودی لرزان از عشق به خدا و خدمت به بشریت تقاضا می‌کنم که بدین موضوع که عرض می‌شود دقت کنند و بذل توجه فرمایند: ای انسان‌های نیک‌سرشت: جامعۀ بشریت پیوسته باقی است (اگر جنگ خانمانسوز بگذارد) و روزبه‌روز بر تعداد جمعیتش اضافه می‌گردد ولی شماها که نگهدارندۀ دین و اخلاق این جامعه هستید به زودی از این جهان رخت برمی‌بندید و یک قدم به خدا نزدیک‌تر می‌شوید و افرادی جدید روی کار خواهند آمد. این بشریت است که مضمحل نخواهند شد و پیوسته باقی خواهد بود ـ پس شما به خاطر آسایش و آرامش و سعادت بشریت که نابود نخواهد شد و پس از شماها میلیون‌ها سال دیگر ممکن است باقی بماند از آنچه انسان را وامی‌دارد که برتری خود را به دیگران بشناساند و ذکر آنها ممکن است دور از ادب وحدت و وحدتیان قرار داشته باشد چشم بپوشید زیرا روشن و مبرهن است که بزرگی و عظمت و شخصیت هر فرد در هر مقامی بستگی تام به میزان خدمات وی به بشریت دارد. هر چه خدماتش ارزنده‌تر مقامش والاتر. بیایید با خدمت کردن به وحدت جهان و اتحاد ادیان و تأمین سعادت آدمیان مقام خود را در پیش خدا و خلق تثبیت کنید و ترفیع دهید. آنها که حقیقت وحدت را درک و احتیاج شدید جامعه را به صلح و اتحاد و محبت همه‌جانبه احساس کرده‌اند و شعار خودشان را در زندگی یکتاپرستی و عشق و دوستی نسبت به انسان‌ها قرار داده‌اند همگی به سوی شما متوجه و از شما تمنا دارند که در وادی وحدت قدم بزنید و انتظار آنان را عملی کنید. شاید شنیده باشید که کانت فیلسوف معروف آلمانی می‌گوید: اگر جنگ از بین نرود بشریت از بین می‌رود. این سخن درستی است و باید بدان توجه کرد. پس بیایید و به خاطر خدا وحدت ادیان را به جهان اعلام دارید. در غیر این صورت جهان در تنگنای کینه و ستیزه گرفتار خواهد بود. چقدر خوشوقت و مسرور و امیدوار شدم که در شماره نهم سال یازدهم مجلۀ شریفه مکتب اسلام در صفحۀ 69 مقاله‌ای تحت عنوان (ادیان آسمانی کلاس‌های مختلف یک مدرسه‌اند) درج شده بود. با خواندن مقالۀ مزبور در این مجلۀ معتبر و وزین اسلامی نور امیدی به دلم تابیده شد زیرا دیدم که رهبران اسلامی و دانشگاه اسلامی قم که این مجله شریفه در آنجا چاپ و منتشر می‌شود به ندای قرآن دربارۀ وحدت ادیان توجه کرده و این فکر مقدس را که هدف اسلام است ترویج می‌کنند شما رهبران ادیان بیایید با اجرای ایدۀ وحدت ادیان قدمی بزرگ در راه صلح عمومی و هدف‌های عالی و خدایی و مقدس (وحدت نوین جهانی) بردارید. درود به شما و به همه حقیقت‌جویان و وحدتیان ـ منوچهر اسقائی 24/7/49