دقت در سخن
این نکته را باید همیشه به خاطر بسپرید مبادا صحبتی کنید که از آن گزند روحی یا جسمی به کسی وارد شود. در حقیقت روزه و امساک در کلام به همین مقصود است. هر کس صحبت زائد بیشتر کند بیشتر در معرض لطمه خوردن از این راه است.
چون اشخاص بی‌شکیب و بی‌رویه در جامعه هستند و سخن دهان به دهان منتقل می‌شود بسیاری سخن‌ها که بدون قصد از دهان خارج می‌شود و ظاهراً به نظر گوینده فایده یا ضرری ندارد در اثر دهان به دهان گشتن ایجاد ضرر می‌کند و جلو خیرها را سد می‌نماید.
مثلاً شما برای کسی کاری انجام داده‌اید و از کمک چند نفر در این راه استفاده کرده‌اید. چه لزومی دارد این مطلب را به این و آن بگویید. ممکن است آنهایی که از روی نیت خیر به شما کمک کرده‌اند از شایع شدن این مطلب ضرر ببینند و یا اشخاص در اثر این شهرت به ایشان هجوم کنند و نتوانند تقاضایشان را برآورند و باعث خجلت و ناراحتی و زیان آنها گردد. آن وقت شما در مقابل عمل خیری که آنها در حقتان کرده‌اند پاداش نامناسب داده‌اید. آیا درست است؟