سخن گفتن بجا
| به روشن‌بینی و فکر توانا | به تدبیر و خرد، با چشم بینا | |
| ز خاموشی خصالی به نباشد | کند صحبت به موقع مرد دانا | |
| نمی‌گویم دهان مگشا به گفتار | نکو گو: وقت حاجت هست رعنا 1 | |
| که باشد هر مقامی را کلامی | چو ناطق را روش باشد با سنا2 | |
| به هنگام سخن لغزش نشاید | که خاطر را ملال آرد در اثنا3 | |
| وقار و صبر و گفتن با متانت | کمال عقل انسانی است مانا4 | |
| طریق حشمت است این درس تنزیل | چنین آمد بیان بر پیر و برنا |
پانویس ها
- برازنده
- روشنی
- میان
- مانند