هرکسی مزایایی دارد
هر فردی از مخلوقات مزایایی دارد که در دیگری نیست و مجموع همۀ مخلوقات روی هم یک عالم کل زیبا و موزون را می‌سازد. مثلاً سیب دارای عطر و رنگ و زیبایی است که بادام از آن محروم است و انگور مزایایی دارد که در خربزه نیست ولی هرکدام دارای خواص معینی هستند. آیا شایسته است که اینها شکایت از وضع خود کنند و هر کسی مزایای همگان را بخواهد؟
مثلاً سرو قد رشید و برگ‌های زیبا و قیافۀ موزون دارد ولی از میوه محروم است. درخت مو کوتاه و پست است و در عوض میوه‌ای خوشمزه و زیبا دارد. آیا صحیح است سر و زبان به گله بگشاید که چرا میوۀ سیب به من داده نشده و آیا سیب می‌تواند گله کند چرا قد رشید و موزون سرو را به آن بخشیده‌اند؟ سیب مزایایی را که دارد نادیده می‌گیرد و به آن توجه نمی‌کند و چشمش به دنبال قد سرو است و سرو هم همین طور. به این دلیل است که در مثل گفته‌اند: مرغ همسایه غاز می‌نماید.