یک مثال
فرض کنید تکه بزرگی سنگ نمک یکپارچه دارید و به وسیلۀ پتک سنگی بر روی آن می‌زنید. قطعاتی از این نمک که در اطراف پراکنده می‌شود به خود رها نمی‌گردد بلکه هرچه ریزتر شود نورالانوار با آن همراهی می‌کند و از آن جدایی ندارد. هر تکه بلکه هر ذره‌ای از آن فاصله گیرد نور هم همراه آن هست. به این ترتیب است که کوچکترین ذرات عالم وجود از خود عالم جدایی ندارد و به وسیلۀ اشعۀ نورالانوار همه چیز و همه کس و همه نیروها به هم اتصال دارند و معنی واقعی وحدت این است.