کلام پایان
پس بنگر که حشمت از روی محبت، صداقت، تسلیم و صفا در موقعی که چون قاشق شکر او را روی انبار می‌ریزند و به اصل کل می‌پیوندد، چقدر شادمان و مسرور است، زیرا می‌داند که از این قفس تن که در مدت معینی برای انجام مأموریت خاصی محبوس بوده، آزاد شده و در عالم لایتناهی به پرواز درمی‌آید. این بود معنای وحدتی که ما می‌گوییم.