لطمه زدن به دیگران

انسانی هم که به دوست یا رفیق خود لطمه می‌زند بدون این که بداند همین حال را دارد و درواقع به خود لطمه زده است. بنابراین اعمالی از بی‌رحمی، بخل، بی‌وفایی، کلاهبرداری، نیرنگ و خدعه که اشخاص به خیال منافع شخصی به ضرر دیگران انجام می‌دهند زشت و خلاف عقل سلیم است. بشر که موظف به محبت و دوستی است چرا باید با بی‌رحمی مخلوقات را بیازارد؟ آیا حاضر است دیگران در حق وی چنین کنند؟ پس به چه مجوزی این عمل را انجام می‌دهد؟ بخل چه معنی دارد؟ برای هر بشری بر طبق سرنوشت کار معین و وظیفه‌‌ای تعیین گردیده که باید آن را انجام دهد. در این صورت بخل ورزیدن و حسد بردن به وضع دیگران نه سودی خواهد داشت و نه با عقل تطبیق می‌کند و هرگاه انسان، مبتلا به این امراض اخلاقی باشد موجب اختناق روحی او است و باید همگان به این نکته متوجه باشند و اگر آثاری از این امراض را در خود یافتند درصدد معالجه و جلوگیری برآیند. اگر برای ما امکان دارد که برادران و خواهران نوعی را از نعمت‌هایی که داریم تا حدی که ممکن است برخوردار سازیم، از این وظیفه نباید خودداری نموده و همه چیز را برای خود بخواهیم. اشخاصی هستند که بخل آنها تا درجه‌ای شدت دارد که دانش و معلومات معنوی را هم برای خود می‌خواهند و از آموختن آن به دیگران خودداری می‌کنند و با این حال ادعای عقل و علم می‌نمایند. آیا این عمل در عالم وحدت که هستیم درست است؟

• دیدگاه ها