از سوختن نگران نیستم
بلی میسوزم. چه سوختنی. در این سوزش و التهاب بسی شادمانم. از این سوختن نگران و اندوهناک نیستم. زیرا این عشق او رحمت بیپایان وجودی است که تمام کائنات از آن اوست. پس با این عشق یکسره به همۀ کائنات پیوستهام و با همه یکی شدم. قطرهای بودم و به اقیانوس بیپایان ملحق گردیدم. جرقهای بودم و به خرمن آتش اندر شدم و فروغ تجلی این نار مقدس مرا در خود حل کرد و صفت خویش را به من بخشید.