زیبایی عالم
آنچه به عالم نظر انداختم و به هر کجا روی نمودم و به هر سویی نگریستم همه جا مخلوقات و موجودات و مظاهر دیدم که هر یک در عالم خویش بسیار زیبا و کامل و تمام بودند. هر چه را دیدم راستی زیبا و نیکو یافتم. چه این زیبایی‌هایی که دیدم آنها را فقط از پرتو ذات بی‌همتای الهی می‌دانم، چگونه ممکن است در آن زشتی موجود باشد؟ بر هر چه نگریستم جز ذات چیزی نبود و تفکیکی که دیگران می‌کنند درست نیست.