برای زندگی دنیا
پس آنها در همین دنیا زندگی می‌کنند، از تمام لوازم و وسائل جسمی و روحی خود بهره می‌برند، منتها در حد وسط و اعتدال و رمز سعادت و موفقیت و معنی واقعی پرهیزکاری هم همین است. اینها قاعدۀ سلامت را در نظر دارند و قدمی که بر علیه سلامت باشد برنمی‌دارند و چون جسم آنها سالم است فکرشان و عقلشان همیشه سالم است و درست عمل می‌کنند و خطا و انحرافی ندارند. رأیشان صائب، نظرشان درست، فکرشان صحیح، سخنشان شیرین و راست، رویشان خوش و خندان، قیافه‌شان باز و بانشاط است. از زندگی به معنای واقعی برخوردارند و از دنیایی که خدا آنها را در آن آفریده لذت می‌برند و شکر واقعی آنها همین بهره‌برداری از دل و جان است که بر زبان دعا هم جاری می‌شود. این است معنای پرهیزکاری واقعی. آیا این سخن درست نیست؟ فکر کنید و بگویید.