آقای سید مهدی امامی، 18 ساله مقیم تهران
می‌نویسد: «اینجانب با نظر فوق موافقت دارم و بسیار خوشوقت می‌شوم که تقاضای اینجانب را برای عضویت بپذیرید. از اینکه موقعیت طوری شد و حوادث طوری منظم شدند که بنده به چنین هدفی پی بردم و این راه را که تنها راه علاج و نجات بشریت، از گرداب‌های هولناک به کمک دین و دانش است یافتم بسیار شادم و از آفریننده هستی می‌خواهم انسان‌هایی را که به خود آمده‌اند و راه وحدت و همبستگی را پیش گرفته‌اند با عشق، خود را به خداوند سپرده و پرستش او را به صورت عملی درآورند و گرد هم جمع شوند و کاخ‌های حکمت بشری را به صورتی با عظمت برافرازند.»