هستی روشن و واضح است.
هستی خود روشن است و احتیاج به توضیح ندارد، اما نیستی است که باید حل گردد و پس از فهم طرد شود. کلمه نیستی برای هر دانشمند، هر باسواد و بیسواد، هرمذهب وآیین و هرقوم و قبیله شکست‌آور است. زیرا اصولاً خود نیستی باعث شکست می‌شود، یعنی اگر حرفی بدون معنی و توخالی زده شود، به حقیقت لطمه وارد می‌آید و مسلماً مقصود ادیان بیان نیستی نبوده و اگر در الفاظ کنایه‌هایی رفته در لفّافه و پرده ذکرشده که با این توضیح روشن می‌گردد.