لزوم وحدت ادیان
این نکته جای تردید نیست که در مقابل ترقیات شگرفی که در جهان امروز، در امورمادی و علمی در اصول زندگی پیدا شده و همه چیز با یک هماهنگی و تناسب موزونی رو به سوی جلو رفته است متأسّفانه ادیان در دنیا از این کاروان ترقی عقب افتاده و از قافله پیشرفت علم بسی دور مانده‌اند.
علت آن این است که ادیان با یکدیگر وحدت ندارند و به جای اینکه در راه اتحاد و وجه مشترک خداپرستی قدم زنند، سعی در بر انداختن و عقب گذاردن یکدیگر می‌کنند و نیروی آن ها که برای اضمحلال یکدیگر به کار می‌رود، نتیجه‌ای جز شکست و عقب انداختن همه آن ها به طورکلی نخواهد داشت.
هرگاه دانشمندان و روشنفکران و قاطبه پیروان همه ادیان، اعم از هر گروه و هر مذهب و هر دین با یک آهنگ موزون و منظم دست اتحاد و محبت و مهر به یکدیگر داده و در سایه صلح و صفا و برادری وجه مشترک را که خداپرستی است، بدون نظر و منصفانه و خالی از هرگونه حب و بغض در نظر بگیرند و خدای واحد را بشناسند و خدای و وجدان را در مد نظر قرار دهند و سعی آن ها نجات عالم بشریت، بدون هیچگونه خودخواهی و کوتاه‌نظری باشد با در نظر گرفتن این مراتب پس از آن که وحدت یافتند، سعی کنند در ادیان مختلفه بررسی نموده و بهترین تعلیمات خداشناسی و خداپرستی را بیابند، طولی نخواهد کشید که دیانت از این حالت رکود و خمودگی و شکست و عقب‌افتادگی از کاروان ترقی نجات خواهد یافت و اساس خداپرستی دوشادوش با بهترین پدیده‌‌های علم در دنیا پیشرفت خواهد کرد و بشریت در این راه مراتب و مدارج پیشرفت و کمال را طی خواهد نمود و به اوج ترقیاتی که متناسب با مادیات امروز است خواهد رسید و سرعت ترقی خداشناسی و خداپرستی بیش از سرعت پیشرفت علم در ارسال اقمار مصنوعی به فضا خواهد بود و دین در عالم بهترین و بالاترین مقام را خواهد یافت و به طور تحقیق این وحدت برای اداره عالم بشریت جامع خواهد بود. این است پیشنهاد و هدف وحدت نوین جهانی.