زینت مرد و زن

گلهای راهنمایی جلد اول اندرز به فرزند
زینت ادب بهترین حلیه یک انسان است. ادب داشتن ربطی به لباس گران بها و قیافه متشخّص ندارد. هر کس در هر مقام باید ادب را رعایت کند.

فرزند، فکر می‌کنی زینت یک مرد یا یک زن چیست؟ ممکن است بگویی لباس مرتب و نفیس و زیبا و آرایش مناسب و قیافه مطبوع مرتب شده و جواهرات، مایه زینت یک انسان است. البته من منکر زیبایی و تمیزی نیستم و هر فردی وظیفه دارد خود را در نظرها مطبوع جلوه دهد و مرتب باشد و قانون نظافت و تمیزی و جمال را رعایت کند و این جمالی را که خداوند آفریده، تا آنجا که می‌تواند آراسته‌تر و مطبوع‌تر سازد تا دیگران را خوشایند باشد. کمترین وظیفه انسان از غنی و فقیر این است که لباس تمیز و پاکیزه در بر نماید؛ اما زینت واقعی یک انسان تنها لباس نیست و چه بسا مردمانی که که لباس‌های گرانقیمت خوش‌دوخت آخرین مد و بهترین زیورها در بر دارند، ولی چون از حلیه ادب و تواضع و اخلاق خوش عاری هستند در کوتاه‌ترین مدت مردمان را از خود می‌رمانند و متنفّر می‌سازند و زود باشد که بهترین زینت آن ها نتواند شخصیت و محبوبیتی برای ایشان فراهم کند. برعکس آن کس که با زینت ادب آراسته باشد، هرچند لباس محقر و ناچیز به تن داشته و وضعش چندان ارزنده نباشد، اما محبوب و محترم است و همگان قدر او را می‌دانند و می‌شناسند. پس راه راست در روش زندگانی ادب داشتن است و چون انسان همیشه در رفتار و اعمال و کلیه کارها محتاج به الگو و نمونه و مدل می‌باشد، موظف است که به مردمان نیک تأسی‌ کند و از اعمال و افعال آن ها تقلید نماید، زیرا آن ها اسوه حسنه یا مثال‌های نیکو هستند که تبعیّت از آن ها موجب سعادت آدمی است و نباید از پیروی آنان غافل گردید.