غمزه و کرشمه زنان نیک‌سیرت و خردمند
چه بسیار در خانواده‌هایی که به دست بانوان خردمند و فهیم اداره می‌شود، این نکته را دیده و آزموده‌ایم که خشمی که بنا بر مصحلت از ناحیه کدبانوی خانواده ابراز می‌شود به منظور هدایت شوهران خود و جلوگیری از انحرافات و کجروی‌های اجتماعی آن ها می‌باشد. چه بسا زنانی که با این گونه خشم‌های بجا و به موقع جلو افراط‌های شوهران را گرفته‌اند و چه بسیارکه از زیاده‌روی‌ها و انحرافاتی از قبیل: قمار، شرابخواری، اتلاف مال و وجوه خانوادگی، تسلیم به هوس و شهوت نابجا و اعمالی که عاقبت نامیمون برای سعادت خانواده دارد مانع شده‌اند.
در این صورت نباید خشم آن ها را خشم واقعی نامید، بلکه محبتی است واقعی‌که در زیر ماسک خشم بروز می‌کند و مهر و ودادی است که به صورت خشم ابراز می‌شود. و چون نتیجه کار را که ممانعت از انحراف و کجروی است می‌بینیم بر ما روشن می‌شود که این خشم نیست بلکه عین لطف و شفقت است.
البته اینگونه خشم‌ها به زودی برطرف شده و جای آن را مهر و دلسوزی و محبت و آشتی می‌گیرد، اما چه وقت؟ وقتی که اثر نیکوی خود را در تعدیل و بازگرداندن به راه راست بخشیده است.
اینگونه خشم‌ها است که بدون هیچگونه تردید، پیروزی شوهرحساب می‌شود، زیر موجب رونق و پاکیزگی و سعادت زندگانی خانوادگی است. اینگونه خشم‌ها است که مانند گوهر درخشنده‌ای بر زیبایی و جلال زن می‌افزاید.
البته باید دانست که این قبیل خانم‌ها متشخّص هستند و هیچگاه سوءظن و نظر نامساعدی نسبت به مردان خود ندارند و این غمزه خشم را از روی خیر و صلاح و محبت به ظهور می‌رسانند. مردها بایستی این نکته را متوجه بوده و جلب رضایت بانوان را بنمایند، والا اختلافات و کشش‌ها از اینجا سرچشمه می‌گیرد و خدای نکرده منجر به اختلافات مهمتری می‌گردد.