تفکیک و موشکافی

در اینجا باید وظیفه آفرینشی و حتمی را با هوی و هوس تفکیک‌ کرد و تشخیص داد که چه موقع زیان و آزار به دیگران که از سرچشمه خودخواهی آب می‌خورد اجتناب‌پذیر است. در اینصورت همان‌طور که در جای دیگر این‌ کتاب روشن ‌کردیم، کسی که لطمه به دیگران می‌زند، چون عالم وحدت است در حقیقت هر زیانی‌که به دیگری وارد می‌کند، زیانی است‌ که به خود زده است زیرا همه به هم پیوسته‌ایم و جدایی‌ که ظاهراً از هم داریم جز جدایی ظاهری نیست. یک انسان‌ عاقل و کامل وظیفه‌اش آن است‌ که تا آنجا که می‌تواند بکوشد که ضرر او به دیگران نرسد و موجودی بی‌زیان باشد.

• دیدگاه ها