تعادل در همه چیز
در رفتار و اعمال و انجام تکالیف نیز بایستی تعادل رعایت شود؛ مثلا ورزش بیش از اندازه که قسمتی از بدن را به حالت افراطی قوی و بقیه را راکد نگاه دارد مناسب نیست و افراط به شمار می رود. ورزشی که زیان رساند مفید نخواهد بود. همینطور است در آداب خوردن و آشامیدن و استفاده از نعمت های جهان که مسائل مهمی از لحاظ بهداشت در آن وارد می شود، که حلال و حرام هم جزء آن است که بایستی بشر راه درست همۀ این امور را بیاموزد.