راه راست
آن کسانی که قوانین انسانیت و قوانین مقرّره الهی را انجام دهند راه متین و درست پیش گرفته‌اند. در انجام کارها شتاب و تعجیل روا نیست زیرا کار را خراب می‌کند و نتیجه را عقب می‌اندازد و موانع بر سر راه ایجاد می‌کند و اینکه گفته‌اند (العجله من الشیطان) تشبیهی است به خاطر زیان‌هایی که در اثر شتاب پیش می‌آید. از سوی دیگر سستی و غفلت و تنبلی و عدم انجام تکلیف و امروز و فردا کردن و از دست دادن فرصت نیز مانع صورت گرفتن کار و اخذ نتیجه است. راه میانه این دو حالت همان متانت است که طریق صحیح و مشی درست به طرف مقصود می‌باشد. کسی که با این وضع پیش برود چون قدم به قدم با متانت دنبال سرشت و سرنوشت خود از راه صحیح رو به نتیجه سیر می‌کند و احساس می‌نماید که هر قدم او را به موفقیت نزدیک می‌سازد مسلماً ثبات و استقامت پیدا می‌کند و در هرکاری موفقیت از آن او خواهد بود. متانت روشی است که انسان را از هردو عیب سستی و شتاب زیان‌بخش مصون خواهد داشت.