5. عدالت
عدالت کردن تنها به معنی آن نیست که اشخاص را با نظر مساوات و تساوی بنگرد و درست درباره آن ها قضاوت کند. عدالت صحیح آن است که شخص خود را با دیگران در یک کفه مساوی قراردهد بلکه ایثار روا دارد و دیگران را بر خود مقدّم بداند و درباره رفتار خود بیشتر سخت‌گیری نماید زیرا مسئولیت او دردرجه اول با توجه به سرنوشت، متوجه اعمال خودش می‌باشد و خود او مسئول غفلت‌های خویش است.