دانش توأم با دیانت
هرچند که اصولاً مشکل است بدون دیانت چنین صفاتی در شخص پدید آید ولی فرضاً هم که باشد خیر و خوبی در صورتی نتیجه مطلوب می‌دهد که همراه با دیانت باشد.
در واقع دین به معنای خداشناسی است و دیانت یعنی اتصال بنده به خالق و شناسایی خدای یکتا و مبرّا از تمام رذایل و موصوف به تمام فضائل و همچنین عبودیت به درگاه یزدان بی‌همتای مقتدر دانا و توانا.