بدگمانی کار نیکویی نیست
گمان و ظن برای انسان علم حاصل نمی‌کند چنان که قرآن فرموده « ان الظن لایغنی من الحق شیئا» (یونس، 36) : همانا که گمان چیزی را از حق برای انسان حاصل نمی‌نماید. جامعه‌ای که کارهای آن به روی سوء ظن برقرار باشد بدترین جوامع است و به سوی بدبختی و انحطاط سیر می‌کند زیرا مردم به یکدیگر اعتماد ندارند و بنیان روابط و معاملات و معاشرت‌ها سست می‌شود و کارهای اجتماعی اعم از اقتصادی یا علمی و غیره تعطیل یا بسیار ضعیف می‌گردد و به این لحاظ است که باز در قرآن می‌فرماید: «یا ایها الذین آمنو اجتنبوا کثیراً من الظن ان بعض الظن اثم» (الحجرات، 12) : ای کسانی که ایمان آورده‌اید از سوء ظن زیاد بپرهیزید که برخی گمان‌ها گناه است.
در رساله پولس بافسسیان فصل چهارم می‌گوید: (و هر قسم تلخی و غیظ و خشم و فریاد و بدگویی و خیانت را از خود دور کنید و با یکدیگر مهربان باشید و رحیم و همدیگر را عفو نمائید.)
در کتاب متاسوتا از کتب مقدس بودایی می‌گوید: (همچنان که مادری جانش را به خطر افکند تا از نور چشمش توجه کند بایستی هر فرد بشر، فکری بینهایت مهربان نسبت به همه موجودات داشته باشد. بایستی حسن نیّت نسبت به همه جهان بورزد و یک روحیه بی‌پایان از بالا به پائین، وسط، بدون رادع، بدون کینه، بدون خشم، در حال نشستن و راه رفتن و دراز کشیدن تا وقتی بیدار است داشته باشد.)