208- استنباط به طور زنجیر
پس وقتی ما نتوانستیم اولی قائل شویم و اول برای ما ثابت نگردید طبعاً دومی هم نخواهد بود. وقتی اول و دوم در بین نبود پس سایه ای هم نیست یعنی باید اولی باشد که به دوم سایه بیندازد، دو چیز مختلف باشد که به هم سایه بیندازند یا یکی عکس دیگری باشد.
اینها همه یک است و همه در خودش است پس کجا سایه اندازد؟ به چه سایه اندازد؟
عزیز نتوان اصطلاح سایه و عکس و موج و غیره را بیان کردن زیرا فرض اینها مستلزم فرض دو وجود مختلف است در حالی که یک است و دو نیست. آری یک است و دو نیست. این لفظ یک که گوئیم یک لفظی است برای فهم بشر نه یک حقیقی. هر چه هست او است.