عشق و حرارت

اصولاً هرگونه عمل عشقی در بدن ایجاد حرارت می‌کند و این امر به خاطر حرکت و جنبش سلول‌های بدن است. هرچه علاقه و عشق زیادتر باشد حرارت هم بیشتر است. کسانی که دوران عاشقی را گذرانده‌اند می‌دانند که هنگام دیدن معشوق و یا مجاورت او چه حالی به آنها دست می‌دهد، چطور چهره، مخصوصاً گونه سرخ و گاهی داغ می‌شود و لب‌ها نیز گرم می‌گردد. اصطلاح لب‌های آتشین و گونۀ آتشین که شعرا به کار می‌برند به همین خاطر است.

به علاوه اینکه نویسندگان و شعرا عشق را به آتش مثل می‌زنند و آتش عشق و عشق آتشین و لهیب و سوزندگی شوق عشق به کار می‌برند به خاطر همین حرارت است که به تجربه رسیده است.

از آنجا که عشق انگیزه زندگی و علت دوام بلکه علت غائی حیات به شمار می‌رود و زندگی هم چنانکه گفتم توأم با حرارت است لذا چه تعجبی است که عشق حرارت و آتش باشد؟

• دیدگاه ها