اعتقاد به توالی اعداد

زنجیر سرنوشت شدت و ضعف و بلندی و پستی

همین مشاهدات پی در پی که به تواتر رسیده است چنان در جامعه بشری اثر گذارده که برای آن قواعدی ساخته و سعی کرده آن را باور نماید. یکی از دلایل آن توالی حتمی و مسلم اعداد است. مثلاً اغلب ملت‌ها این طور عقیده دارند که هروقت چیزی به دو رسید به سه هم خواهد رسید. اگر چیزی دوبار اتفاق افتاد سومی آن هم حتماً خواهد بود.

این است که مردمان اعم از فهمیده و عامی چنان در این اعتقاد راسخ شده‌اند که وقتی حادثه‌ای برایشان تکرار شد منتظر سومی آن هستند و اگر حادثه نامطلوب باشد می‌گویند: «خدا سومیش را به خیر کند».

اعتقاد به اینکه بعد از دومی سومی هم می‌آید تقریباً در همۀ ملل هست. ایرانی‌ها می‌گویند: «هیچ دویی بدون سه نیست». اعراب می‌گویند: «لا تثنی و لا تثلث» فرانسوی‌ها می‌گویند: «هرگز دو بدون سه نخواهد بود».1

پانویس ها

  1. Il n' y a jamaise deux asns trois