صعود و نزول از تپه
در آن حالاتی که انسان با موفقیت روبه‌رو است مثل این است که از یک تپه سرازیر رو به پایین به سرعت می‌آید و یک باد موافق نیز از پشت به او کمک می‌کند و او را به سرعت به مقصد می‌رساند. برعکس در وقتی که با شکست بایستی مواجه شود مثل این است که از یک کوه بلند پرصخره و ناهموار بالا می‌رود و هر قدم که برمی‌دارد عواملی نامساعد او را آزار می‌دهد و از رفتن باز می‌دارد تا به نتیجه نرسد. این است قبض و بسط زندگی.
از این رو عقلا و متفکرین در هر رشته و مقام که هستند تضاد این دو حال را در خویش دیده و از آن در حیرت افتاده‌اند و فریاد تعجبشان بلند شده است.
| گهی بر طارم اعلی نشینم | گهی تا پیش پای خود نبینم |