فریاد اسارت
با این وضع که بیان گردید همۀ اعضاء بدن در دست این نیروها اسیر هستند و اگر اینها صدا می‌داشتند و فریادشان قابل شنیدن بود چه غوغایی از آنها برمی‌خاست و چه فریادهایی از این اسارت به آسمان بلند می‌کردند.
باید هم چنین باشد دست توسل و چشم توقع و آن حالت ارتباط التماس‌آمیز با نیروی آفریننده و حس ارتباط به عالم لایتناهی که در همه افراد بشر، حتی سرسخت‌ترین، لجوج‌ترین و مادی‌ترین آنها مخصوصاً در مواقع بیچارگی و ناراحتی و بریدن امیدهای ظاهری دیده می‌شود، درواقع فریادهایی است که از این سلول‌ها برمی‌خیزد.