پستی و بلندی
وقتی که شخص امور ظاهراً مختلف را با دید دانش الهی و عقل تجزیه و تحلیل کرد و با تمرین و تکرار این امر را مسلم دانست دیگر از بلندی و پستی ناراحت نمی‌شود.
زندگی و عمر برای هرکس مرکب از یک رشته بلند و پستی و عزت و ذلت و کام و ناکامی و نوش و نیش و امثال این نوساناتی است که بشر آن را به نامگذاری‌های مختلف معرفی کرده است. کسی که فکرش وحدتی نبوده و حقیقت امور را واقف نباشد و امور را ظاهری و آن طور که نشان داده می‌شود می‌نگرد در برخورد با این پستی و بلندی‌ها دچار حالات ناموزون و زیانبار می‌شود. مثلاً در شادی‌ها خود را گم می‌کند و در غم‌ها خود را می‌بازد چنانکه قبلاً بیان گردید.
اما وقتی کسی ماهیت اینها را دانست ناراحت نیست، خود را نمی‌بازد، صبر پیشه می‌گیرد و اگر با فشار و سختی برخورد کرد آنقدر صبر می‌کند تا این موج سخت رد شود و دوباره دریا آرامی خود را از سر بگیرد.