اسارت در محدودۀ بدن

زنجیر سرنوشت حرکت قهری انسان
ما هم به حکم سرنوشت اسیر نیروها و سیّاله‌ها و ذرات زمینی و جوّی و نوری هستیم که در فضای لایتناهی موجود است و اسارت ما نسبت به آنها مثل اسارت سلول‌های بدنمان نسبت به ماست.

حال که اهمیت و قدرت شگفت‌انگیز سلول‌ها را در ادامه اعمال حیاتی تا حدی دانستید (هرچند که تصور واقعی آن برای انسان بسیار دشوار است)، در نظر بگیرید که این میلیاردها سلول در محدوده کالبد انسان اسیر هستند و با وجود تمام فعالیت‌ها و نیروهای خود به هیچ وجه قادر نیستند که خود را از اسارت خارج کنند مگر اینکه قسمتی از آنها تحول یابد و به صورت چرک و فضولات و مواد زائد از بدن خارج شود.

اما سلول‌ها و یاخته‌ها در حالت زندگی مجبور و محکومند که در بدن انسان باشند. اگر محل ثابتی مثل سلول‌های گوشت و پوست و استخوان و غیره داشته باشند در همان محل و اگر مانند گلبول‌های خون در حال گردش باشند در همان مسیر و محدوده معین باقی می‌مانند و محدودۀ اسارت آنها همین مدار گردش خون است که از آن نمی‌توانند تجاوز نمایند.