راننده و اتومبیل

زنجیر سرنوشت تجلی بیشتر قدرت در لطافت است
هرگاه اتومبیل دچار نقص بزرگی گردد راننده باز سعی می‌کند آن را برطرف سازد.

راننده‌ای که واسطۀ تحرک اتومبیل است اتومبیلی در اختیار دارد، در عین حال که از این اتومبیل برای تحرک خود بهره می‌برد، به تمام اجزاء آن می‌رسد و اگر نقصی در آن پیدا شد آن را رفع می‌نماید و منتهای کوشش خود را مبذول می‌دارد که این ماشین سالم باشد تا بتواند وظیفه‌اش را انجام دهد.

هرگاه اتومبیل دچار نقص بزرگی گردد راننده باز سعی می‌کند آن را برطرف سازد، به متخصص مراجعه می‌نماید، وسائل یدکی تهیه می‌کند و خلاصه به هر ترتیب شده آن را روبه‌راه سازد.

اما اگر این اتومبیل دچار یک تصادف شدید شد که موتور آن به کلی درهم ریخت یا اجزاء و قطعات آن چنان فرسوده گردید که حالت پوسیدگی و زنگ‌زدگیش قابل مرمت نبود راننده هم با تمام علاقه‌ای که به اتومبیل خود دارد، ناچار آن را رها می‌کند و می‌رود زیرا می‌داند که معطل شدن بر سر آن برای ترمیم، فایده‌ای جز اتلاف وقت ندارد.