فیلم سینما
هرچند این تشبیه درست مطابق با واقع نیست ولی برای نزدیک کردن فهم خوب است. یک فیلم سینما بر روی صفحه حساس فیلم ثبت و بعد از آماده شدن، نمایش داده می‌شود. در حالیکه آپارات فیلم را بر روی پرده بزرگ سینما منعکس می‌کند و شما غرق در تماشای آن هستید و داستانی را که فیلمبرداری شده دنبال می‌کنید، چنان در آن موقع واقعی به نظرتان می‌رسد که خود را با بازیگران شریک می‌دانید، در زندگی آنها داخل هستید، خویشتن را از صحنه و وقایع آن دور نمی‌دانید، احساسات بازیگران در شما منعکس می‌شود، خشم آنها در شما خشم به وجود می‌آورد، شادی آنها در باطن شما شادی می‌آفریند، آرزوی فتح و پیروزی مظلوم و شکست و اضمحلال بیدادگر را دارید و خلاصه گاهی چنان در این احساسات غرق می‌شوید که تمام بدنتان به حرکت درمی‌آید، مشت گره می‌کنید، پا به زمین می‌کوبید و گاه بی‌اختیار فریادی از شادی یا غم یا خشم یا تحسین از دهان شما خارج می‌گردد.
با تمام این احوال وقتی فیلم تمام و پرده روشن می‌شود، آن وقت فکر می‌کنید که آنچه دیده‌اید خواب و خیالی بیش نبوده و اکنون در میان حلقه سلفونی فیلم و در میان قوطی حلبی محبوس است. اما اگر میل داشته باشید دوباره همان فیلم را در پروژکتور قرار دهید تا همان احساسات و همان حالات در شما تجدید گردد.
این زندگی را که با شهود در وقایع فیلم شخص شما طی می‌کنید چه می‌نامید و چگونه تعبیر می‌نمایید؟