حیات دنیایی

زنجیر سرنوشت تجلی بیشتر قدرت در لطافت است

حیاتی که اکنون مورد نظر افراد بشر است، دوران محدودی است که بر طبق سرنوشت جسمی در اختیار روح قرار می‌گیرد و پریسپری هم برای آن آماده است و به آن کمک می‌کند و این سه نیرو با هم از تاریخ تشکیل نطفۀ طفل تا آخرین روزی که تحول پیدا می‌کند بر طبق جبر و تقدیری که در این مقال بیان شده به انجام وظایف و تکالیفی که برای آنها معین گردیده می‌پردازند.

این دوران را که در اصطلاح حیات دنیایی یا عمر می‌خوانند همین است که ما در حال طی کردن آنیم. قدرت دید بشر در این دوران عمر طوری است که متناسب با وضع جسمی اوست و چون بینایی وی بدون تمرین یارایی دیدن پریسپری را ندارد و فقط مواد ثقیل متکاثف را می‌بیند این است که در قبول عناصر لطیف پریسپری و روح تردید روا می‌دارد.