وضع موشک در فضا
و اما موشکی که به فضا رها می‌گردد چون در قبال عظمت فضا و غوغای طوفان آن بسیار ناچیز است و چندان سطح مقاومتی ندارد لذا پایداری در مقابل هوا نمی‌کند که باعث اضمحلال و خردشدنش گردد. مانند یک گلولۀ تفنگ که پیچ‌زنان هوا را می‌شکافد و حتی می‌تواند تا مدتی از اجسام غلیظ هم عبور کند. جسم باریک و آئرودینامیک موشک (این لغت بعداً توضیح داده می‌شود) در میان بادها راه خود را طی می‌نماید.
ممکن است فشار باد آن را به این سوی و آن سوی منحرف نماید و به نوسان اندازد و مانند پوست گردویی که روی سطح خروشان یک رودخانه در حرکت است مدتی بالا و پایین برود و به این سوی و آن سوی رانده شود، اما بالاخره همانطور که پوست گردو، بعد از همۀ نوسانات به مقصد خواهد رسید، موشک هم با وجود تمام نوسان‌ها به مقصد می‌رسد (اگر نیروی جلوبرندۀ آن کافی و محاسبات حرکتش درست باشد.)