تجسم نرمش و لطافت

زنجیر سرنوشت زنجیره‌های فضایی

اما برای تجسم نرمش و لطافت سیّاله‌ها به یاد آورید که در چمنزاری در کنار دریاچه آبی زلال نشسته‌اید و نسیم لطیف فرح‌انگیز هوا با نوسانات خود با بدن شما بازی می‌کند. چقدر از این نوازش و لطف لذت می‌برید. هروقت نسیم بیشتر بوزد، بیشتر در شما ایجاد لذت می‌کند، گاهی که شدت وزش کم می‌شود و طوری نیست که محسوس باشد، معنی آن چنین نیست که وزش قطع شده بلکه نوساناتی است که آن را کمتر و بیشتر می‌کند و همین کم و بیشی است که ایجاد تحرک و لذت می‌نماید.

اما همین لطافت و آرامش که خوب مزۀ آن را درک می‌کنید در سطح وسیع زمین غوغایی از تحرک ایجاد نموده، میلیون‌ها ساقه علف را با خود به این سوی و آن سوی می‌برد، ذرات آب دریاچه را با همه وسعتی که دارد به لرزش می‌اندازد و حلقه‌های سیمین‌فام آب که مانند گره‌های نقره‌ای یک پیراهن زره در زیر نور ملایم خورشید یا نور کمرنگ مهتاب تلألو و درخشندگی خاص نشان می‌دهد دراهتزازند و برگ درختان را به تحرک واداشته و شاخه‌ها را به این سوی و آن سوی می‌برد، ذرات هوا را به هر طرف که می‌خواهد می‌راند و ازهمه بالاتر همه موجودات، حیوانات و انسان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.